четвъртък, 28 октомври 2010 г.

Македония можело да бъде най-верният съюзник на Турция на Балканите?


Текст от рубриката "Турция разбулена"
След 15-20 години Турция ще стане стомилионна държава, турската икономика ще бъде между десетте, а не е изключено и сред петте най-развити икономики в света, а турската икономическа експанзия ще отиде далеч на Изток и Запад. Икономиката на ЕС ще бъде буквално смачкана. Турската дългосрочна стратегия държи сметка, че македонската държава може да бъде най-верният съюзник на Турция на Балканите.
Това пише Стефан Влахов Мицев в материал, публикуван в сряда във вестник „Време“ под заглавие „Бъдещето на отношенията между Македония и Турция“.
Ако Република Македония е стратегически партньор на Турция, ние ще спечелим, независимо от това дали тази държава ще стане член на ЕС.

Членството на Турция в ЕС практически ще означава, че и Македония е станала членка. В такъв случай ще ни бъде необходимо евентуално членство в НАТО като допълнително осигуряване.

Казвам „евентуално“, защото имаме време да преценим дали ще ни отговаря това членство.
Използвам израза „допълнително осигуряване“, защото главната сигурност за Македония могат да бъдат единствено двустранни договори за взаимопомощ с Турция, Китай, евентуално Русия и т.н.

В никакъв случай не можем да се чувстваме защитени само с членство в блок, в който членуват Гърция и България.
Лично аз мисля, че Турция в близко бъдеще ще стане член на ЕС. Предвиждам доста драматичен начин на приемане и засилени конфликти помежду членките на ЕС.
Такъв вариант обаче още повече ще увеличи авторитета на македонското приятелство за самата Турция.
Когато се разработва стратегия, винаги трябва да се обмислят всички варианти. Да предположим, че Турция няма да стане член на ЕС. От това нито Турция, нито Македония ще изгубят.
Турция например никога няма да има доверие в България. Първо, заради голямото турско малцинство, срещу което от 1878 г. досега са правени многократни опити да бъде българизирано; второ, заради българската националистическа доктрина, която стана част от българската психология, че Турция е главният български враг, а Македония – главна цел за завоюване;  трето, заради липсата на стратегическо мислене сред българските политици и държавници, които гледат на Турция като на български длъжник, в парламента допускат присъствието на фашизоидни формации с антитурски настроения, провокират смешни заплахи за референдум за членството на Турция в ЕС и т.н.

С две думи – и днес, след 50 години, искрено приятелство между България и Турция не е възможно.

Подобни са отношенията и Гърция–Турция, Сърбия–Турция, Черна гора–Турция....
В последно време и ЕС, и НАТО, и останалият свят все повече осъзнават, че македонската държава има дълготрайна стратегия за бъдещето.

Засиленият натиск и откритите заплахи отвън и отвътре показват страх от тази стратегия и от все по-голямата самоувереност на македонския държавен връх...

Самоуверен може да бъде само онзи, който има печеливша стратегия. Искането за включване на Македония в Организацията на ислямската конференция беше великолепна тактическа и стратегическа крачка... Отлична беше инициативата на Македонската академия на науките и изкуствата за организиране на Четвъртия международен конгрес на ислямската цивилизация на Балканите.
При посещението на председателя на ЕС Ромпой в Скопие Македония за първи път показа, че може не само да получава послания от ЕС, но и да изпраща.

Мерцедесът на Тито, с който возеха Ромпой, беше прекрасен символ.
28 октомври 2010
Снимка: micnews.com.mk
Източник: Днес.бг



http://www.vmro.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1252:2010-10-28-07-32-00&catid=1:latestnews

сряда, 27 октомври 2010 г.

Пари, станови, автомобили, викендички, дуќани, школување во странство... Со вакви подароци тајните безбедносни служби им искажувале благодарност за лојалноста на луѓето со кои долги години биле во сојузништво!

Кодошите не кодошеле гратис

Најпрво со „пациентот“ се правеле контакти на пониско ниво. Тој се скенирал подолго време
Оливера Војновска



Пари, станови, автомобили, викендички, дуќани, школување во странство... Со вакви подароци тајните безбедносни служби им искажувале благодарност за лојалноста на луѓето со кои долги години биле во сојузништво. Лицата кои во животот функционирале со кодошење, веројатно, немале спокојство и мирен сон. Но, затоа за себе и за своите семејства можеле да обезбедат квалитетен и богат живот. Се тврди дека нивната долгогодишна кооперативност со тајната полиција резултирала со екстра-добивка од неколку десетици илјади евра (гледано во денешни услови).

Напредувањето во кариерата не бил единствениот бенефит од кодошењето. Информациите со кои ја сервисирале тајната полиција не ги давале гратис, туку ги наплатувале. Во одредени случаи кодошката услуга само за една операција со „посебна специфична тежина“ одела во пакет со автомобил или стан. Поситните информатори, пак, добивале хонорари во висина на една плата.

За ова сведочат лица кои порано работеле во поранешните специјални служби. Велат дека оној што бил соработник на тајната полиција тоа го правел исклучиво од лукративни цели. И тоа врз основа на договор, писмена согласност (изјава ) и за надомест што се одредувал во зависност од природата и тежината на задачата.

Може ли да се препознаат и како изгледаат овие личности кои својата кариера ја граделе на сметка на туѓата несреќа и згора на тоа биле наградувани со огромни суми пари?. „Тоа се луѓе од нашето соседство. Сосема обични и со своето однесување не го привлекуваат вниманието на околината. Некои од нив станале соработници на службите уште во младоста, со првото вработување и сојузништвото траело со години. Вртоглаво ја ѕидаат кариерата во некое тело на општините, Извршниот совет, Собранието, потоа во судовите, банките, по разни комбинати... Буквално секаде, вклучувајќи ги и новинарските куќи. Паралелно со политичката или бизнис-кариера кодошеле за пари“, раскажуваат оние што ја познаваат добро организацијата и функционирањето на кодошничката мрежа. Тие сликовито го објаснуваат системот на кодошење и богатење. „Овие лица му се залепуваат на ’објектот‘. Се спријателуваат и со него градат семејни релации. Заедно одат на викенди, одмори, патувања... Ги знаат сите детали и интимните врски. Секогаш се до ’пријателот‘ во важните моменти. Да честитаат или да го утешат ако треба. И, токму ваквото, навидум, искрено другарување се користи како извор на многу квалитетни информации за СДБ. Со тек на време стекнуваат голема финансиска моќ. Прават тврдина која подоцна во животот им го штити грбот. Некои од овие крупни кодоши денеска се меѓу најбогатите во државата“, тврдат нашите соговорници. Појаснуваат дека терминот „кодош“ - кој стана многу популарен со лустрацијата, всушност, се однесува на најобичен ситен информатор, кој нема писмен договор со службите и инцидентно ги сервисира оперативците со иформации за мала сума пари.

Цената на вистинските соработници (оние што се битни за лустрацијата) била одредувана во зависност од тоа дали тие биле ангажирани на кратки патеки, или долгорочно, како и на која дејност биле фокусирани: во стопанството, општествено-политичките институции, образованието, научната дејност, културата, судството, верските заедници...

Познавачите велат дека во досиејата што беа отворени во 2000 година може да се препознаат имињата на некои од големите кодоши, но таму не може да се види колку пари земале. Тоа точно може да се открие од досиејата на самите соработници, кои љубоморно ги чува СДБ. Односно УБК, и таму ја има документација за целата соработничка мрежа и оперативните врски. „Но, независно која политичка гарнитура е на власт, УБК никогаш нема да ги обелодени. Може да се случи само селективно да вади предмети и за пари да уценува одредени ’угледни личности‘ дека јавно ќе им го извалка образот“, прогнозираат тие. Иронично додаваат дека соработник на СДБ не се станува „несвесно, непромислено и од невнимание“. „Напротив, тоа го правеле многу свесно и многу пресметано. А и службите знаеле кого да врбуваат и кој е подготвен да стори се' за пари и за позиција. Нема никаква случајност и не може секој да биде соработник на СДБ. Тоа е долг и сложен процес. Најпрво со ’пациентот‘ се прават контакти на пониско ниво. Тој се скенира подолго време. Му се даваат одредени задачи, се прават извештаи за неговите информации, па се дава мислење во службата и предлогот стигнува до потсекретарот. Последниот збор го кажува министерот за внатрешни работи, кој му го потпишува решението и тој се регистрира како соработник на СДБ“, објаснуваат поранешни агенти.

Во досиејата на тројцата функционери на ДУИ, под псевдонимите „Вујко“, „Мама“ и „Стрелец“, со кои се прослави најпопуларниот професор во Тетово, има писма и потврди за парични награди во износ: од 2.500 германски марки, 4.500 швајцарски франци, 25.000 швајцарски франци, 40.000 австриски шилинзи, како и белешки за апанажа: од 5.000 , 6.000 и 8.000 германски марки.

Документите потекнуваат од Белград и треба да се испитува веродостојноста на печатите, карактерот на буквите и тежината на хартијата. Министерката за внатрешни работи, Гордана Јанкулоска, деновиве се пофали дека „МВР располага со лабораторија за крим-техника, што е една од најсовремените во регионот и може да направи вештачење за кој било предмет“. Допрва ќе се види дали модерната технологија во МВР ќе ја расчисти мистеријата околу оригиналноста на досиејата или ќе се чека мачниот процес на сукцесија. А дотогаш македонската лустрација ќе фаќа прав во темните архиви на Безбедносната информативна агенција (БИА), каде што се наоѓаат досиејата на соработниците на некогашните сојузни тајни служби КОС и СДБ.

http://www.utrinski.com.mk/default.asp?ItemID=CF1012D0E1BD89449F68CF9DAB7EF436

Во комисијата за лустрација денеска е предадено досието Ибар во кое стои дека актуелен македонски политичар роден во кичевско Зајас учествувал во формирањето на УЧК и за тоа ја известувал тајната полиција во Белград. Во комисијата досието го предал жител на тетовското село Порој.

Досието „Ибар“предадено во Комисијата за лустрација

Во комисијата за лустрација денеска е предадено досието Ибар во кое стои дека актуелен македонски политичар роден во кичевско Зајас учествувал во формирањето на УЧК и за тоа ја известувал тајната полиција во Белград. Во комисијата досието го предал жител на тетовското село Порој.

Од ДУИ со контра обвинувања за оние што ги растураат и делат соработничките досиеја на нивните високи партиски функционери. По објавувањето на досието за соработка со српските тајни служби, под псевдонимот Ибар сите го препознаа лидерот на ДУИ Али Ахмети. Партискиот генерален секретар Адеми тврди дека тоа е фалсификат кој го растураат ментално болни луѓе со цел да им се оддолжат на регионалните тајни служби. Во досието Ибар стои дека човек роден во кичевско Зајас учествувал во формирањето на УЧК и за тоа ја известувал тајната полиција во Белград.

-
Ова е директна војна за да се дискредитира делото и личноста на основачот на ОВК и ОНА, успесите на двете албански војски, воопшто светлата историја на албанскиот народ и успесите на нашиот лидер Али Ахмети и неговите соработници.Ова не може да се оценува поинаку освен како ментална состојба на една група луѓе во раководството на една политичка партија и нивните ментори, изјави Адеми.

Да се обвини, како што наведе Адеми, „еден од основачите на ОВК и првиот човек на ОНА, а сега претседател на најголемата албанска партија во Македонија ДУИ треба да се биде во тешка здравствена ментална состојба или да се биде во огромен долг кон службите во регионот“.

Попладнево ДУИ излезе со уште едно соопштение во врска со случајот.

После војната излегуваат многу самопрогласени членови и команданти на Генералштабот. Во налет на лудост тие кои фалсификуваат досиеја сега се обидуваат да ја фалсификуваат историјата и вистината за војната.

Но историјата се базира на факти, и бидејќи станува збор за блиска историја за среќа постојат факти и документи кои го докажуваат учеството или неучеството во војната, а посебно во раководната и командната структура на Ослободителната народна армија, а со тоа и учеството во структурата на Генералштабот на ОНА.

Му апелираме на раководството на ДПА да не манипулира со луѓето, не ги ставајте луѓето во трагикомична ситуација бидејќи ова нема да ви помогне да ја смените историјата.
Светоста на ОНА не толерира такви потценувања, а посебно не од тие кои беа на спротивната страна на војната.

На албанскиот народ сега веќе крајно му е јасно во чија служба сте вие и дека сте во функција како расколници на народот, бидејќи во политиката веќе немате што да понудите.
http://www.kanal5.com.mk/default.aspx?mId=37&egId=13&eventId=66451









Јанко Бачев, разузнувач и политичар - Македонија врие од српски и грчки шпиони

 

Скопје, 6. февруари (ИНПРЕС)
janko_bacevЈанко Бачев, поранешен активен разузнавач и сега лидер на Народното движење за Македонија, во ексклузивното интервју за неделникот Фокус, открива нови поединости за обавештајно - безбедносната обработка на Република Македонија, преку српски и грчки шпиунски инсталации.
Бачев, кој и самиот беше дел од изборната коалиција на ВМРО ДПМНЕ, на последните парламентарни избори, ги обвинува владеачката партија и премиерот Н икола Груевски дека со романтичарски изјави ја замајуваат јавноста, а всушност не сакаат да ја спроведат лустрацијата.
Бачев Тврди дека половината од партиите што се сега во коалиција со ВМРО ДПМНЕ се креација на тајните служби.
- И покрај романтичарските изјави од ВМРО ДПМНЕ дека се многу ожалостени за неуспешната лустрација ( на народот сепак, одвреме - навреме му треба малку романтика), сепак, во заднина најзадоволни се во владеачката партија од неуспехот на лустрацијата, бидејќи кај нив има сериозна бројка на кодоши што сега се распоредени во високата политика, а дури седум партии во нивната коалиција се дело на тајната полиција, тврди Бачев.
Бившиот разузнавач и полиицсики функционер, отворено се заканува дека ќе ја измести лустрацијата од соодветната Комисија во јавноста и медиумите.
- Јас и мојата партија, во догледно време, ќе бараме начин во Македонија, сепак да има некои резултати од лустрацијата, вели Бачев.
Со слична изјава излезе и лидерот на Обединети за Македонија Љубе Бошкоски, поранешен министер и висок партиски функционер на ВМНО ДПМНЕ, кој исто така имал увид во тајните досиеа.
Бачев тврди дека  СПЦ инсталирана црква во Македонија - ПОА и дека Јован Вранишковски е шпион на српската и на грчката тајна служба. Тој е врбуван од Грците во Солун и од нив добива пари за својата подривачка активност против МПЦ и Република Македонија, тврди Бачев.
Бачев наведува сума во илјадници евра што му биле давани на Јован, потоа  сметки во три грчки банки и слично. На рака на расколникот Јован, му одат инсталации во власта и полицијата во Македонија. На тој начин Јован, во време кога се водела истражна постапка против него, добива пасош од полицијата во Битола, како и пиштол, без да се направи соодветна безбедносна проценка. Тој додава дека Јован Вранишкоски бил следен и оперативно обработуван од македонската тајна полиција, за што нуди докази.
Јанко Бачев обелоденува дека и лидери на ,, најмалку две национални партии во Македонија,, се соработници на српската тајна служба, а се во коалиција со Груевски.
- Отпадникот Вранишкоски, е на долгодишна врска со српската и грчката разузнувачка служба. Инструкции за дејствување најчесто добива од Регионалниот центар на српската разузнавачка служба во Ниш и од Подцентарот во Врање, тврди Бачев идодава дека Јован  развива своја мрежа во Македонија.
Бачев, тврди дека и грчките инсталации на тајните служби се градени со небудност и припомош на високи претставници на власта и полицијата, дека нивниот резидентен шеф стасал до пријателство со највисоки претставници на власта и политички лидери. Не говори директно, но сепак доволно јасно алудира на Манолис, кој дотурка и до прв човек на ОКТА во Македонија, во времето кога премиер беше Љупчо Гергиевски, а министер на надлежен ресор за продажбата сегашниот премиер Никола Груевски. (Крај)

Татарчев ја раскара десницата!


Владејачката партија доцна се сети да ги бара посмртните останки на првиот претседател на ВМРО
Александра М. Митевска



На ВМРО-ДПМНЕ доцна и' текна да поведе иницијатива за префрлање на моштите на Христо Татарчев во Македонија. ВМРО-НП вчера жестоко реагираше на ваквите најави од владејачката партија, која се сети на посмртните останки на првиот претседател на историската ВМРО на денот кога тие беа закопани на централните гробишта во Софија, а откако беа донесени од Торино, Италија, каде што Татарчев починал и бил погребан во 1952 година.

Бугарското ВМРО-БНД на Красимир Каракачанов минатата година ги побара и ги доби останките на Татарчев, што до 2002 година биле погребани во Торино, а потоа биле извадени и оставени во магацинот на погребалната администрација.

Денот на ВМРО и најавите дека ќе се поведе иницијатива за враќање на моштите на Татарчев повторно ги подгреаја недоразбирањата во таборот на десницата. Меѓу ВМРО-ДПМНЕ и партиите што произлегоа од неа одново се разгоре дебатата за тоа кому повеќе му доликува да се смета за наследник на ВМРО од 1893 година.

Според Марјан Додовски, претседател на ВМРО-НП, потезите што ги влече партијата на власт немаат никаква допирна точка со филозофијата на историската ВМРО. „Сега одеднаш се сетија дека и' припаѓале на ВМРО. На ВМРО-ДПМНЕ само наменски и' текнуваат такви работи. Крајно безобразно и дрско е сега да излегуваат со вакви предлози, и покрај тоа што лани беа глуви и неми за нашата иницијатива за преземање на останките на Татарчев“, вели Додовски.

Тој потсетува дека ВМРО-НП, минатата година, на конгресот што го одржа на Денот на ВМРО - 23 Октомври, усвои Декларација за префрлање на посмртните останки на првиот претседател на ВМРО од Италија во Македонија. Веднаш потоа ВМРО-НП испратила официјален допис до Владата за реализирање на оваа иницијатива, а во јануари годинава беше одржана и прес-конференција на која Народна јавно побара од владејачката ВМРО-ДПМНЕ да се заложи моштите на Татарчев да се вратат во неговата родна земја.

„ВМРО-ДПМНЕ тогаш не излезе во пресрет на нашите барања, а сега Влатко Ѓорчев настапува во јавноста со иста иницијатива. Кога го слушам што зборува ми личи на истото она смешно момче со опавче што на времето го испраќавме да ни купува бурек“, коментира Додовски. Тој посочува дека ВМРО-ДПМНЕ подигнува споменици на секој чекор, но оти не им текна дека треба да се најде место и за основачот на ВМРО.

Ѓорчев викендов соопшти дека ВМРО-ДПМНЕ поведува иницијатива за преземање на моштите на македонскиот револуционер Татарчев. Тоа што останките на Татарчев веќе се закопани во Софија, за Ѓорчев е „балканско недоразбирање“ и тој очекува разбирање од источниот сосед.

На Денот на ВМРО, опозицискиот СДСМ, пак, ја повика власта да престане со „вмровизацијата“ и да каже на кои вредности ја темели историјата на македонскиот народ. Повод за ваква реакција беше руината што останала од куќата во Прилеп во која живеел истакнатиот револуционер Ѓорче Петров.

Христо Татарчев е еден од основачите на ВМОРО на 23 октомври 1893 година во Солун, кога е избран за претседател на првиот Централен комитет на оваа организација, чиј прв конгрес се одржал во Ресен, во семејната куќа на Татарчеви. Во енциклопедијата „Википедија“ Татарчев се споменува како близок пријател на Ванчо Михајлов и како соработник со десната струја во ВМРО, за што бил остро критикуван од Ѓорче Петров и исфрлен од организацијата. Наведено е и дека во своите дела Татарчев не еднаш се изјаснува како македонски Бугарин и зборува за обединета Бугарија. Роден е во Ресен во 1869 година, студирал медицина во Цирих и во Берлин, а починал во јануари 1952 година во Торино.

Актуелниот министер за надворешни работи, Антонио Милошоски, кон крајот на 2004 година, кога беше опозиционер, во колумна во „Утрински весник“ изрази жалење што не е исполнета последната желба на Татарчев (според писмото на неговата сопруга Софија Татарчев, објавено во „Македонска трибуна“, во март 1952 година) - да биде погребан на црковните гробишта во село Јанковец. „Срамното, пак, во целата приказна оди на сметка на македонската држава, онаа чии темели д-р Татарчев ги удри во 1893 година, заедно со Дамјан Груев, бидејќи ниедна државна делегација досега не нашла за потребно да положи венец и да се поклони пред гробот на великанот“, напиша Милошоски пред шест години. Милошоски е еден од врвовите на власта во последниве четири години, но очигледно македонската држава и сега не најде некој посебен интерес Христо Татарчев да биде погребан во Македонија. Нема вистинско објаснување зошто.

Д-р Христо Татарчев погребан на родна земя

Тленните останки на първия председател и съосновател на Вътрешната македоно-одринска революционна организация, д-р Христо Татарчев, бяха положени в София. Стотици българи от България, република Македония и Западните български покрайнини почетоха паметта на великия българин. Полагането на костите на д-р Христо Татарчев на 23 октомври 2010 г. съвпада с датата, на която преди 117 години в Солун бе създадена освободителната организация на българите в Македония и Одринско.
Костите му почиват в Торино до 2002 г., където смъртта го е застигнала през 1952 г. Извадени и съхранени в урна, съгласно правилата на гробищната администрация, те остават непотърсени от българската държава. През декември 2009 г. тленните останки на д-р Христо Татарчев са донесени в България, благодарение на родолюбиви български емигранти от Македония. Сега те са положени в основата на внушителен паметен знак с кръст за храброст и цитат от спомените на Татарчев: "Нашето вътрешно чувство и мисъл се движеха повече около общобългарския идеал - присъединяване на Македония към България..."
"Полагаме костите му в София с надеждата скоро те да бъдат в пределите на обединената българска държава. Стремеж, който водеше живота на Татарчев", сподели Красимир Каракачанов пред множеството и прочете част от завещанието на революционера - Татарчев завещава цялото си имущество на ресенската и кукушката общини, но при условие, че са в пределите на свободното българско отечество. "Това показва, че костите му ще намерят покой тук, в столицата на свободната българска държава, а не под копитата на буцефаловия паметник и грандоманските приумици в центъра на днешно Скопие", заяви още Каракачанов.
Видимо развълнувани, потомъкът Данаил Татарчев и Панде Евтимов, разчустваха присъсътващите. "Всеки спомен за Татарчев в днешен Ресен е изтрит от съвременната македонска държава", сподели болката си Евтимов и напомни за делото на друг от татарчевия род - Асен - получил смъртни присъди и от кралска, и от Титова Югославвия. Слово за Татарчев произнесе и министър Божидар Димитров. Прозвуча химнът на България, а после стотици гърла запяха "Изгрей зора на свободата".
Под звуците на военния оркестър урната с костите бе положена в темелите на паметника и покрита с българското знаме. Паметникът бе покрит с венци и букети. Сред тях бяха цветя от различни организации на ВМРО в София, Пловдив, Варна, Русе, Стара Загора, Велико Търново, Благоевград и много други български градове, както и от ВМРО - Народна партия в днешна Република Македония.
Д-р Христо Татарчев е един от основателите на Вътрешната македоно-одринска революционна организация, създадена през 1893 г. и неин пръв председател. Роден е на 16 декември 1869 г. в Ресен. Участва в подготовката на Съединението и е доброволец в Сръбско-българската война през 1885 г. Завършва медицина в Берлин през 1892 г. Председател е на Ресенския конгрес на Организацията през 1894 г. и на Солунския конгрес през 1896 г. Заточеник в периода между 1901 г. и 1902 г., по-късно става член на задграничното представителство на Организацията в България. Татарчев е лекар в българската армия по време на войните за национално обединение. Изявява се като публицист. Сближава се с Иван Михайлов. Успява да заживее в родния Ресен при кратковременното българско обединение през 1941 г. Под ударите на комунистическия режим и македонизма, д-р Христо Татарчев е принуден да се премести да живее в Торино, Италия. Почива в изгнание на 5 януари 1952 г. Погребан е от представители на българско-македонското освободително движение в емиграция и Македонските патриотични организации (МПО). 

Македонците Славобугари според грчките хакери!

"Македонија е една и грчка “– порачува група грчки хакери. Тие доцна синоќа влегоа на 850 интернет страници од целиот свет каде што фигурира терминот Република Македонија.

“Македонската администрација се залага за она што им припаѓа на Македонија и Македонците. Скопје многу години се однесува како терорист на Балканот“, ова е дел од таканаречената декларација на групата Грчка хакерска сцена.

И покрај тоа што се работи за сајтови од различни области од различни земји како на пример Австрија, Србија, Кина, Перу, Шведска, Кипар , Јужна Африка, хакерите оставија порака на лош македонски јазик.

Република Македонија ја нарекуваат Поранешна Југословенска Република Вардарска, а Македонците Славобугари. Во текстот на неколку страни, хакерите се обидуваат да ги објаснат своите позиции, но и да предупредат дека Албанците кои живеат во Македонија имаат за цел да ја окупираат земјата.

На крај упатуваат порака дека Грците не се непријатели.

“Ако продолжите да се однесувате чудно, наскоро вашата држава ќе биде изгубена и вие ќе трчате да барате помош од Грците и вистинските Македонци, порачуваат од групата Грчка хакерска сцена.

Тие за нападот го одбрале празникот Свети Димитрија, заштитник на градот Солун или како што велат 26-ти октомври Денот на македонскиот главен град Тесалоники.

http://www.kanal5.com.mk/default.aspx?mId=37&egId=13&eventId=66421

Войната от 2001 година и ролята на српските служби!

Това е предаването на Васко Евтов "во Центар" от 22.10.2010, от което става ясно, че в основата на конфликта от 2001 год. не стои борбата за права на Албанците в Македония, а волята и интересите на сръпските тайни служби. За огромно мое съжаление сръпските пипала все още държат Македония в робство.
Анализите и поуките от оваа емисија остануваат за лугето кои живеат во Македонија!